Жұмбақтар | Табиғат туралы

Ақ түсті,
Көк түсті,
От түсті,
Тот түсті-
Төрт түсті жер үсті.

Қолы жоқ сурет салады,
Тісі жоқ тістеп алады.

Үй үстінде алтын тас,
Алайын десем табылмас.

Шелек қалпақ басында,
Сәбіз екен танауы.
Қыста қардан туатын,
Тауып көрші, сен оны.

Жылт-жылт етеді,
Жылғадан етеді

Көзіңе көрінбейді,
Қаңғуға ерінбейді.
Шалғынды жапырады,
Жол бойын сыпырады.

Таңмен көзін ашады,
Әлемге нұрын шашады.

Шелек қалпақ басында,
Сәбіз екен танауы.
Қыста қардан туатын,
Тауып көрші, сен оны.

Ақ түсті,
Көк түсті,
От түсті,
Тот түсті-
Төрт түсті жер үсті.

Ағайынды бәрі:
Шықса-көк,
Түссе-сары.

Қыста киімін тастайды,
Көктемде киіне бастайды.

Таңмен көзін ашады,
Әлемге нұрын шашады.

Аяғы жоқ, жүреді,
Сылқ-сылқ күледі.

Сен бар әлемді жылытасың,
Шаршауды еш білмейсің,
Терезеден күллімдейсің,
Сенсің кәдімгі ... дейтін.

Мұрныннан кеудеге өтеді,
Одан кері кетеді,
Өзі көзге көрінбейді,
Онсыз өмір сүрілмейді.

Бір халық аспанда ұшқан, аяғы жоқ, Ұстаған қолдарында таяғы жоқ. Күніне талай жерге кетер кезіп, Нәрсенің бұл секілді саяғы жоқ.

Көзге ілінбейді, Жұтсаң білінбейді.

Қолы жоқ, сурет салады, Тісі жоқ, тістеп алады.

Шым - шытыр, Шидай қотыр.

Қанаты жоқ, ұшады, Аяғы жоқ, жетеді. Аузы жоқ,ұлиды.

Ат шаптырым аумағы, Байқалмайды салмағы. Мың кессең де ол мейлі, Жүреді,ұшып өлмейді.

Қараңғыда жымыңдайды,жанады, Жарық түссе,бірден сөніп қалады.

Аяқсыз жетіп барады, Қолсыз есік қағады.

Арыстан арқырады, Орман жарқырады.

Қуып едім-мойнын бұрмады, Ұстайын деп едім-қолға тұрмады.

Қанаты жоқ – ұшады, Аяғы жоқ – қашады.

Әуеден күбі түсті, Күбінің түбі түсті.

Қонақтап күнде қонар су бетіне, Сүйсінер барлық адам келбетіне. Тұлғасы су ішінде көрінеді, Таңырқап қарап тұрсам суретіне.

Дүниеде бір қарбыз бар солмайтұғын, Жаз шіріп, қыста үсіп тоңбайтұғын. Жаһанның жерін, суын, жәндіктерін, Іші кең бәрін салса толмайтұғын.

Тең, тең, тең киіз, Екі ортасы кең киіз.

Көк жиекті шай табақта, Алтын алма тербеледі. Кейде бүркер алма жүзін, Ұлпа мақта перделер.

Сатайын десем ауыр кілем, Сатпайын десем тәуір кілем

Таңмен көзін ашады, Әдемге нұр шашады.

Қыста ғана болады, Ұстасан қолын тоңады.

Гүл-гүл жайнап жер, аспан, Гүрілдейді сайда өзен. Гүлжазира жарасқан Гүлдерімен қай кезен?

Сырылдатады шәйнегн, Ұнатпаса да жұрт, мейлі. Тереземіздің әйнегін Жуады, Бірақ сүртпейді.

Жапырақты бояды, Атырапты бояды. Бояп-бояп барлығын Сап-сары ғып қояды.

Қозғалып жүрер жортақ шам, Барлығымызға ортақ шам.

Ақ көбелек қонды, Құстар енді тонды.

Киіз үйімнің төбесі Түбітке толы. О несі?

Төбесінде даланың Төбесінде қаланың Аяғы жоқ – Жүреді, Езуі жоқ – Күледі.

Шымылдық ішінде қап-қара Ұйықтап жат, дала, жат, қала.

Көктен түседі, Жер ішеді.

Түндегі көп шырақты жағып кеткен Кім кедіп иаң алдына алып кеткен?

Ақ түсті, Көк түсті, От түсті, Тот түсті- Төрт түсті жер үсті.

Қолы жоқ сурет салады, Тісі жоқ тістеп алады.

Үй үстінде алтын тас, Алайын десем табылмас.

Шелек қалпақ басында, Сәбіз екен танауы. Қыста қардан туатын, Тауып көрші, сен оны.

Жылт-жылт етеді, Жылғадан етеді

Көзіңе көрінбейді, Қаңғуға ерінбейді. Шалғынды жапырады, Жол бойын сыпырады.

Жұмбақтар: Табиғат туралы