Жұмбақтар | Сұлтан Қалиев

Үлп-үлп етіп тымағы,
Желп-желп етіп құлағы,
Суды кешіп тұрады.

Жасыл ине киімім,
Жайлаймын тау биігін.
Жаңа жылды тойласаң.
Төріңдемін үйіңнің.

Дөп-дөңгелек қос шыны,
Бұзылмайды достығы.
Өмір бойы екеуі
Қол ұстасып өтеді.

Кейде жарты, кейде бүтін дөңгелек
Түн болғанда шомылады көлге кеп.

Сүйегі оның тор шабақ,
Көшсек, бұздық боршалап.
Сен де мұны білер ең,
Жайлауда егер болсаң-ақ.

Өркеш-өркеш түйені
Тастапты атам шөгеріп.
Өркеші бұлтқа тиеді,
Сауыры жатыр көгеріп.

Өзі суда жүзеді,
Алқымында дорбасы,
Балықтарды сүзеді,
Жиған-терген сонда асы.

Қос қанатын иіп ап,
Жарға келіп қонады.
Қара киім киіп ап,
Балшықтан үй соғады.

Жайшылықта жекесің,
Қарай қалсаң – екеусің.

Жұмбақтар: Сұлтан Қалиев