Жұмбақтар: Жақан Смақов
Алыстан көрдім көк белді,
Жарқырап жатқан көп көлді.
Жақындап едім жоқ болды.
Жарқырап жатқан көп көлді.
Жақындап едім жоқ болды.
Киіміммен суға түстім,
Бірақ әлі құрғақ үстім.
Бірақ әлі құрғақ үстім.
Теңізді шайқайды.
Егісті жайпайды.
Егісті жайпайды.
Аппақ етіп айналаны,
Ақ көбелек айналады.
Ақ көбелек айналады.
Ақ боз атым арынды,
Ақ көбікке малынды.
Тұяқпен тас атқылап,
Таудан түсті шапқылап.
Ақ көбікке малынды.
Тұяқпен тас атқылап,
Таудан түсті шапқылап.
Қақпаны тарс-тұрс жабады,
Терезені қағады.
Уілдейді ысқырып,
Қорқытады баланы.
Терезені қағады.
Уілдейді ысқырып,
Қорқытады баланы.
Аязда да қатпайды,
Шофер ағам мақтайды.
Шофер ағам мақтайды.
Аяқтарым қалтылдап,
Қос тай міндім жалтылдақ.
Шапса, жұбын жазбайды,
Бір-бірінен озбайды.
Қос тай міндім жалтылдақ.
Шапса, жұбын жазбайды,
Бір-бірінен озбайды.
Күн күледі,
Жер түледі.
Жер түледі.
Қатпаршақты сақтадым,
Қатарлап ішін ақтардым,
Қарыннан май таппадым.
Қатарлап ішін ақтардым,
Қарыннан май таппадым.
Аузынан шығып тозаңы,
Көкке мойнын созады.
Көкке мойнын созады.
Тас дейін десең, тас емес,
Онсыз асың ас емес.
Онсыз асың ас емес.
Ол келсе, орман шулайды,
Толқып, теңіз тулайды.
Қуса, өзін қуады,
Ешкім оны қумайды.
Толқып, теңіз тулайды.
Қуса, өзін қуады,
Ешкім оны қумайды.
От жақпай қазан қайнайды.
Аяғыңнан алады,
Көтеріп ерге салады.
Көтеріп ерге салады.
Жолақ-жолақ, ала
Ат көрдің бе, бала?
Ат көрдің бе, бала?
Тасқа шығар көк,
Бірақ тамыры жоқ.
Бірақ тамыры жоқ.
Ол күнді күзетеді.
Күн оны түзетеді.
Күн оны түзетеді.
Дауылға да теңселмейді,
Иілместен өлсем дейді.
Иілместен өлсем дейді.
Жазда жалғыз таңы ағарды,
Қыста киімінің бәрі ағарды.
Қыста киімінің бәрі ағарды.
Аспаннан жұлдыз түсті,
Жерге күндіз түсті.
Жерге күндіз түсті.