Жұмбақтар | Киіз үй және оның жабдықтары

Ұқсайтын шеңберге
Қабырғасы жиылып, керіледі,
Жиһазы мол кең бөлме,
Төбесінен жұлдыздар көрінеді.

Көзі көп қабырға,
Білінбес жамауы.
Тұмсығын шатырға,
Тығады сабауы,
Байланар ақырға,
Бұйдалы танауы.

Аяғы жер тіреп,
Таяғы көк тіреп тұр.

Төбедегі көзінен,
Күн сәулесі түседі.
Бұрышы жоқ төрінен,
Самал еркін еседі.

Жетпіс екі найзаны,
Біріктіріп ұстап тұр,
Ата-бабаның қай жаны,
Ие болса оған — ұшпақ бір.

Көрсең,
Алып тор жолды парақтай,
Жайсаң,
Қатарлап сызған жолақтай.

Қабырғасы тор көз,
Төбесінде зор көз.

Ортасы ашық,
Шомбал төрт қазық.
Тік тұрар күн ұзын,
Екеуі тым ұзын.
Бірі — оңда.
Бірі — солда.
Қатар жатқан таласа,
Екеуінің бойы аласа.
Бірі төбемде,
Бірі еденде,
Осы төрт қазықтың,
Ішіндегі жазықтың,
Үстін жапқан шап-шағын,
Ашсаң тақтай қақпағын,
Жол береді кісіге,
Кіресің үй ішіне.

Тұмсығын тесіп,
Жүннен бұйда есіп.
Қазыққа байладым.

Имек бүйір ұшының,
Бұйдасы бар.
Қырлы сүйір ұшының
Ұясы бар.

Бір басы имек,
Бір басы үшкір сырық,
Қатар-қатар тұрып,
Күмбез сынды шеңберді,
Көкке тіктеп көтерді.

Тақиялы сүмбі тал тізбегі,
Ақ шапан жамылды жүн тегі.

Ұшы екі айыр ақ таяқ.
Сүйеніп тұр жатпай-ақ.

Түріліп тұрар бір басы,
Бұрышсыз үйдің мұржасы.

Дәу шеңбер шатырлы,
Төрт тамырлы,
Ақ жаулық жамылды.

Қабырғаның кең төрі,
Ажыратпай ұстап тұр,
Жұмыр болат шеңбері.

Дөңгелек үйдің,
Қара-шұбар жыланмен
Белін будым.

Көк тіреп тұрған,
Көп таяқты буған.

Даланың тайраңын,
Қаз-қатар тұрғызып,
Отыз жерден байладым.

Түбінен үзген,
Қатарлатып тізген,
Сүйрікті тұттым,
Таза ауа жұттым.

Келсең жолды ашады,
Кетсең жолды жабады.

Үйден
Ең соңынан шығатын кім?
Үйге
Ең алдымен бас тығатын кім?

Көмейлете інді,
Сүңгітіп ем тілді.
Темір кісен діні,
Кейін қарай шегінді.

Күзетем деп үйді,
Жұдырығын түйді.

Қақпаның қалы,
Оның да бар Оң мен солы.

Жиегіне қағылар,
Әр есіктің қалы бар.
Ол болса қақпа да,
Ашылып-жабылар.

Төрт таяққа керілді,
Әдемі үй боп көрінді.

Жүз мүйізібар,
Үстінде киізі бар.

Кіруге адам батпайды,
Затыңды аман сақтайды.

Жүз мүйізібар,
Үстінде киізі бар.

Ұқсайтын шеңберге
Қабырғасы жиылып, керiледi.
Жиқазы мол кең бөлме,
Төбесiнен жұлдыздар көрiнедi.

Көзi көп қабырға,
Бiлiнбес жамауы.
Тұмсығын шатырға
Тығады сабауы,
Байланар ақырға,
Бұйдалы танауы.

Аяғы жер тiреп,
Таяғы көк тiреп тұр.

Төбедегі көзінен, Күн сәулесі түседі. Бұрышы жоқ төрінен, Самал еркін еседі. Киіз үй

Жетпіс екі найзаны, Біріктіріп ұстап тұр, Ата-бабаның қай жаны, Ие болса оған — ұшпақ бір.

Көрсең, Алып тор жолды парақтай, Жайсаң, Қатарлап сызған жолақтай.

Қабырғасы тор көз, Төбесінде зор көз.

Ортасы ашық, Шомбал төрт қазық. Тік тұрар күн ұзын, Екеуі тым ұзын. Бірі — оңда. Бірі — солда. Қатар жатқан таласа, Екеуінің бойы аласа. Бірі төбемде, Бірі еденде, Осы төрт қазықтың, Ішіндегі жазықтың, Үстін жапқан шап-шағын, Ашсаң тақтай қақпағын, Жол береді кісіге, Кіресің үй ішіне.

Тұмсығын тесіп, Жүннен бұйда есіп. Қазыққа байладым.

Имек бүйір ұшының, Бұйдасы бар. Қырлы сүйір ұшының Ұясы бар.

Бір басы имек, Бір басы үшкір сырық, Қатар-қатар тұрып, Күмбез сынды шеңберді, Көкке тіктеп көтерді.

Тақиялы сүмбі тал тізбегі, Ақ шапан жамылды жүн тегі.

Ұқсайтын шеңберге Қабырғасы жиылып, керіледі, Жиһазы мол кең бөлме, Төбесінен жұлдыздар көрінеді.

Көзі көп қабырға, Білінбес жамауы. Тұмсығын шатырға, Тығады сабауы, Байланар ақырға, Бұйдалы танауы.

Аяғы жер тіреп, Таяғы көк тіреп тұр.

Ұшы екі айыр ақ таяқ. Сүйеніп тұр жатпай-ақ.

Түріліп тұрар бір басы, Бұрышсыз үйдің мұржасы.

Дәу шеңбер шатырлы, Төрт тамырлы, Ақ жаулық жамылды.

Қабырғаның кең төрі, Ажыратпай ұстап тұр, Жұмыр болат шеңбері.

Дөңгелек үйдің, Қара-шұбар жыланмен Белін будым.

Жұмбақтар: Киіз үй және оның жабдықтары